Fish River Canyon - Mariental (dag 8 groep)

Even terug in de tijd voor jullie, vandaag in Swakopmund hebben we eindelijk weer eens een hotel waar we wifi hebben, dus we gaan kijken hoe ver we komen om de reisverslagen bij te werken.

Dag 8 met de groep.
Om 6.15 uur gaat de wekker. Vanaf 7 uur ontbijten (heerlijk ontbijtbuffet met een gebakken eitje) en om 8 uur vertrek (wordt 10 over 8).

Onderweg naar de ontbijtzaal begint de zon op te komen, de vogels rondom ons beginnen te fluiten en de bavianen komen vanuit de bergen naar het complex op zoek naar een ontbijtje. Marius had ons gisteren al gewaarschuwd dat hier bavianen zitten. Ze zijn hondsbrutaal, stelen alles wat los en vast zit, komen in je kamer als je niet alles goed afsluit. We begrijpen wat Marius bedoelt want ze lopen over de daken van het complex, over de reling van de balkons, over de kampeerplaatsen. Leuk om dit van een afstandje te bekijken. We kunnen ons voorstellen dat je je wezenloos schrikt als je je gordijn opendoet en er staat een grote baviaan vanaf het balkon naar je te kijken. Gelukkig hadden wij hier geen last van.

Vandaag moeten we zo'n 410 kilometer rijden.
De rit gaat door de Namibische woestijn over gravelwegen en zandwegen, richting de Kalahari-woestijn. Onderweg kijken we uit naar wilde dieren en we spotten Kudu’s, gemsbokken, springbokjes en struisvogels. We komen onderweg langs een halfmen tree en er wordt wat vertelt over de vegetatie. De boom halfmen tree wordt zo genoemd omdat deze op een mens lijkt van verre.

Een eenzame boom in de woestijn is gevaarlijk voor de mens als je verdwaald bent. De dieren gebruiken de boom ook als zij beschutting zoeken en als de dieren rusten in de schaduw van de boom rollen zij zich in het zand of tegen de takken en stam van de boom. Dit doen zij om zich te ontdoen van teken en parasieten. Teken en parasieten komen op de grond in de omgeving van de boom en kunnen daar heel er lang overleven. Als er dan een verdwaalde mens langs komt, op de grond gaat liggen of tegen de stam gaat leunen, weten de teken en de parasieten niet hoe vlug ze op het lichaam moeten springen. De kans dat je dan bosluiskoorts krijgt is ontzettend groot. Als er veel bomen staan is het gevaar een stuk minder al moet je je wel alert zijn op de parasieten en teken.
Conclusie: ben je verdwaald, zoek vooral geen heil bij een eenzame boom in de omgeving. We leren zo ook nog veel, al hebben we niet de intentie om te verdwalen.

Om 9.15 uur hebben we een koffiestop in Canyon Roadhouse en om 10.10 uur vertrekken we weer.

Tijd om weer verder te hobbelen over de zandweg dwars door de woestijn en we passeren een gebied met meer bomen. Het lijken op loofbomen, weet niet zeker of het wel loofbomen zijn. Denk het niet, hoe kunnen deze groeien in de droge woestijnomgeving. In ieder geval even geen uitgestrekt woestijn.
Ondertussen blijven we uitkijken naar wild en spotten een roofvogel. De weg wordt slechter en slechter.... Dat heb je als je offroad rijdt en niet op de snelweg hihi.

Het spoor van de mijnen (wat door de woestijn loopt), loopt van Zuid Afrika naar Windhoek.
Ook zien we onderweg veel dadelbomen en palmen in vele groepen bij elkaar staan.
Het water voor deze bomen wordt uit een stuwmeer vlakbij gepompt.

Om 12.00 uur komen we aan in Keetmanshooop, waar we in de supermarkt of een lokaal restaurantje heerlijk genieten van een lunch.
We hebben een sandwiches en warm broodje chicken pie, We wandelen nog even door Keetmanshoop en moeten om 13.30 uur weer terug bij de bus zijn.

Dan rijden we door naar ons hotel, waar we om 13.40 uur aankomen en inchecken en de sleutels van onze kamers krijgen.
Om 14.20 uur moeten we weer terug bij de bus zijn om langs de bank te gaan om geld om te wisselen voor degene die dit nodig hebben (was gesloten tot 14.00 uur) en om daarna naar het Quiver Forrest bos (kokerbos) te rijden. We lopen er heerlijk rond en maken de nodige foto's en zien ook wat klipdassies, vogeltjesm wrattenzwijn en een stokstaartje!!

Daarna rijden we naar Playground kids, een plaats met natuurlijke vorming van opeenstapeling van stenen, etc.
We zien hier veel witte randen op de rotsen zitten en Marius vertelt ons dat dit klipdassies pies is. Dit komt door het vocht van de planten wat zij eten en daardoor wordt de urine wit en krijg je witte randen/strepen op de rotsen.
We maken hier ook weer een lekkere wandeling en ook hier weer de nodige foto's geschoten.

Daarna gaan we terug naar de bus om naar een boerderij in de buurt te gaan waar om 5 uur de cheetah's (jachtluipaarden) worden gevoerd.
We mogen mee in de kooi als ze worden gevoerd en met de cheetah op de foto, maar helaas denkt die daar anders over, want die heeft er vandaag geen zin in en wil zijn lekkere maaltje onder de boom nuttigen. Helaas geen foto's samen met de cheetah dus.
Jammer hoor, maar wel een belevenis op zich.

Om 6 uur zijn we terug in het hotel en hebben we heerlijk gedoucht.
Vanaf 7 uur eten we met de hele groep in het restaurant (en dit heeft Duitse invloeden, dus bai bai veel (te veel dus).
Bianca had een heerlijke Wiener schnitzel met champignonsaus, rosti en boontjes en Rychard had heekfilet (heel malse witte vis) omwikkeld met een omelet en gevuld met champignons en aardappels en boontjes.
Het was ondanks dat het veel was heerlijk!!

Daarna nog wat gedronken met Frank, Herma, Jeanet, Sven, Ireen, Frans en Wim in de lobby van het hotel en wat verslagen live gezet (die jullie alweer gelezen hadden).
Zodra we wifi hebben proberen we zoveel mogelijk bij te geraken, maar doordat we dagen achtereen geen wifi hebben loopt het aantal bij te werken verslagen aardig op en lukt dit niet altijd in de tijd die nog overblijft 's avonds.
Om 23.00 uur gaan we naar de kamer om te slapen.

Het was een mooie dag, graadje of 28 met weinig wind.

Welterusten voor jullie en veel leesplezier!

Veel liefs en groetjes van ons uit Namibië.