Kasane - Victoria Falls (Zimbabwe)

Zaterdag, 8 oktober 2016

De wekker gaat vandaag om 6.30 uur, maar we zijn allang wakker en zitten al met een bakkie thee op ons terras te genieten van alles om ons heen. De zon begint op te komen, de vogels, apen, bavianen, wrattenzwijntjes, etc. komen tot leven want je hoort overal geluiden. Dit is een heerlijk relax momentje om de dag rustig te beginnen en te genieten van deze schitterende omgeving. Een heerlijk begin van de dag.

We maken ons op voor weer een nieuwe dag vol avonturen.
Pakken de koffers weer op het gemakje in en houden de schoenen nog één keer apart, want je weet maar nooit of we nog net voor de grens een controle hebben en weer door een badje moeten.

Vandaag eten we om 7.30 uur heerlijk buiten op het terras in de zon onder het gekwetter van de vogels.

We vertrekken om 8.30 uur, maar dat wordt pas 8.45 uur omdat het busje te laat komt. Met een busje van de lodge (die daarvoor een chauffeur oproepen) worden we naar de grens van Botswana gebracht.

We verlaten het onvergetelijke Kasane en de luxe lodge met spa (een echt paradijsje), maar hebben een nieuw hoogtepunt in het vooruitzicht: de Victoria Falls in Zimbabwe.

De Zimbabwaanse grens gaat om 6.00 uur open en hopelijk moeten we geen uren wachten. Ja, uren wachten is hier meer normaal dan uitzondering.

De migratie aan de Botswaanse grens gaat vlot, we krijgen allemaal een stempel en mogen Botswana uit. Bij de Zimbabwaanse grens hebben we eerst buiten een half uur staan wachten in de brandende zon. Niet echt een pretje want buiten is nergens een afdak te bekennen, dus nergens is schaduw. Je zal hier maar uren pal in de hete zon staan, echt niet prettig. Je verbrand dan levendig. Wij hebben dus geluk met een half uur, want na ons groeit de rij al aardig. Binnen moeten we eerst de paspoorten met het immigratieformulier en 30 US Dollars afgeven. We krijgen een betalingsbewijs en moeten hierna in een andere rij wachten totdat de immigratiedienst alles handmatig heeft verwerkt.
Ongeveer 1 uur later hebben we onze paspoorten terug met en mooie visumstempel. Totaal zijn we dus 1½ uur verder.

We zijn nu in Zimbabwe, waar we welkom worden geheten door onze Zimbabwaanse vertegenwoordiger Israël en de buschauffeur Happyness die ons naar ons hotel brengen voor de komende 2 nachten. Israël verteld dat er veel muggen zijn en we ons dus goed moeten insmeren en zeker 's avonds lange broeken en lange mouwen dragen. Maar dat deden wij toch al, dus dat is geen probleem!!

We rijden door het Nationaal Park en kunnen dus nog het een aan ander aan wild tegenkomen onderweg. Helaas zien we alleen wat aapjes en bavianen onderweg. Zeer waarschijnlijk is het te heet en is alles bij een waterplaats lekker van het water aan het genieten.

Rond 11.45 uur komen we aan in het hotel, waar we welkom worden geheten en een welkomstdrankje (jus de orange) krijgen. Hier krijgen we ook te horen dat onze kamers nog niet gereed zijn.
Dan gaan we maar even lunchen op het buitenterras en hebben we gelijk een mooi zicht op de tuin met al zijn dieren (wat we er nu van spotten). Ondertussen is het heel bloed en bloedheet geworden (eigenlijk te warm om ook buiten onder de parasol te zitten in de schaduw) zodat we allemaal peentjes zitten te zweten.
Na het nuttigen van een heerlijke croques mosseur (toastend sandwiches ham/kaas met friet en salade) en een verkoelend drankje.
Hierna gaan we terug naar de receptie om te vragen of de kamers inmiddels gereed zijn en we de sleutels in ontvangst kunnen nemen.
Dit is het geval, maar bij het ophalen van de schoenen krijgen we van de kofferboy te horen dat deze kamer geen balkon/terras heeft, we moeten hem dus maar snel omwisselen. Zo gezegd zo gedaan, wij naar de receptie en gevraagd om de kamer om te wisselen met een balkon/terras. Die krijgen we, een mooie met zicht op de tuin en het water. Bedankt kofferboy!!

Als we in de kamer zijn, maken we al gelijk korte metten met 17 muggen. We halen de klamboe uit de koffer (hangt niet standaard in de kamer, maar hadden we bij de receptie kunnen krijgen hoorden we later), spuiten goed met de spuitbus (overal) en laten gelijk de klamboe over het bed zakken.

We hebben de rest van de middag (lees vanaf 14.00 uur, het moment dat we op de kamer zijn gekomen) en we besluiten om naar het dorp Vic. Falls te lopen, wat vlakbij het hotel ligt en door de straatjes met winkeltjes en restaurantjes te lopen. Het is een toeristisch dorp en de prijzen zijn allemaal in US Dollars, dat is ook de officiële geldeenheid van Zimbabwe. Je kunt met je pinpas of visa betalen (als er een internet verbinding is hihi), lekker makkelijk.
De locals proberen gelijk van alles aan je te verkopen: van houten beeldjes van de big five tod Zimbabwaanse dollars die niet meer bestaan voor de toerist (alles is immers in US Dollars) en dus niets meer waard is. Maar er zijn altijd toeristen die er wel in trappen ondervinden wij aan den lijve. Wij houden de blik op oneindig en zeggen no, no, no, no thank you en dan druipen ze vanzelf weer af.
Het is heel heet vandaag, geen zuchtje wind en eigenlijk dus veel te warm om te lopen (ook al zijn wij pas tegen 15.15 uur weg gegaan).
Het is zaterdag, heel druk, met toeristen, maar ook met de locals die vrij zijn.
Dus wij doen alles op het dooie gemakje en dus wordt het slenteren in plaats van lekker lopen.
Nadat we in Vic Falls zijn geweest drinken we in het hotel op ons balkon een heerlijke koude cola. Alsof er een engeltje op je tong piest.............
Het is hier echt een paradijsje op aarde zeg. Een mooi hotel, mooie tuin met veel vogels, eenden, ijsvogels, salamanders, hagedisjes, leguaan, kleine krokodillen, wevervogeltjes, kleine waterpartijen, ett. Want we hebben vast nog niet alles gezien van dat moois hier om ons heen.

Straks even lekker douchen. Als we nog lekker op het balkon zitten en de zon langzaam ondergaat, zien we opeens bavianen op het dak aan de overkant van ons lopen, dat gaat nog lachen worden....
Op een gegeven moment wordt er op de deur geklopt en komen ze handdoeken wisselen (dat is snel hier). We vragen gelijk wat we moeten doen als we vanavond een baviaan in de gang of onderweg naar de kamer tegenkomen. Ze doen hier niets, dit zijn bavianen die uit het Nationaal park hierheen en dan kan het inderdaad zomaar zijn dat je deze tegenkomt. Ook kunnen we misschien nog wel buffels en olifanten tegenkomen. We zullen zien, maakt het wel weer spannend hoor.

We maken het reisverslag alvast in orde en om 19.30 uur gaan we eten met Frank en Herma.
Het is een lopend buffet en er wordt ook een huwelijk gevierd. Het smaakte weer prima in ieder geval en we kunnen aapjes kijken (de locals die in hun feestkleding voorbij lopen om ook van het buffet te halen. Leuk om te zien hoe ze gekleed zijn (veel glitters en stilo's en vrouwen naast de vrouwen aan tafel en mannen naast de mannen). Ook hebben we live muziek van een groep die echt traditioneel gekleed is.
We zitten zo rond ons heen te kijken en we vinden dat het restaurant wel iets weg heeft uit de film tempel of doom van Indiana Jones. Het is in ieder geval mooi opgezet.
Na het eten nemen we nog een heerlijk bakje thee en koffie op het terras buiten.

Rond 22.15 uur zijn we terug op onze kamer en horen we de brulkikkers aardig bezig, dat wordt een leuk nachtje.
We maken het reisverslag verder compleet en zetten het voor jullie online.

Het was een snikhete dag met geen wind, graadje of 40 (ja, we weten het, we maken jullie lekker met de temperaturen die nu in Nederland zijn. Maar wij zullen ook heel erg moeten afkicken hoor met de verschillen van de temperaturen).

We genieten nog steeds met volle teugen, al hoewel we alweer aan de laatste dagen bezig zijn.

Bedankt voor jullie lieve en leuke reacties en veel liefs en een dikke knuffel van ons uit Zimbabwe.

Welterusten voor allemaal en groetjes van de vakantiegangers die nog steeds met volle teugen genieten en eigenlijk nog niet terug willen komen naar Nederland.